Een kleine greep ervaringsverhalen over de thuiszitters:

In 2016 kwam mijn eerste thuiszitter, een kind van elf jaar uit het Westland dat zich niet veilig voelde op school door diverse gebeurtenissen. Een leuk kind dat na acht maanden weer naar school ging. Dit is een heel traject geweest waarin veel overleg met ouder, onderwijsconsulent, leerplichtambtenaar, directeur en IB-er van school, vertegenwoordiger van het Samenwerkingsverband. Het is niet geworden wat ouder voor ogen had maar het is wel een mooie en warme oplossing geworden.

Thuiszitter nr. twee een kind van zeven jaar, uit Den Haag, dat al enige tijd thuis zat. De ontmoeting met mijn hyper-allergene hond heeft ervoor gezorgd dat ik ook dit boze, opstandige en verdrietige kind in mijn armen sloot (letterlijk en figuurlijk). Kind zat al twee jaar bij mij zonder educatie van huidige zorg-plichtige school. School had het kind opgegeven! Bij mij heeft het kind zich zo prachtig sociaal-emotioneel ontwikkeld dat ik niet snapte dat dit kind geen kans werd gegeven. Gelukkig na de schoolvakantie 2018 is er een school geweest die dit kind graag een kans wilde geven.

Thuiszitter nr. drie een kind uit Den Haag, dat door angst niet naar school is gegaan.  Na acht maanden hebben wij in samenspraak met de betrokken school, CJG en de Jutters besloten om te proberen of hij de laatste maand voor de zomervakantie weer naar zijn huidige school kon gaan.  Door de band die dit kind en ouders met mij hebben, is aan mij gevraagd dit te doen. Ik heb het kind begeleid met de HERO-methodiek.  Dit was heel confronterend maar het is dit kind en ouders gelukt. Na de schoolvakantie 2018/2019 gaan ouders en school het zelf proberen. Het grote voorwerk heb ik dan gedaan.

Thuiszitter nr. vier: een kind uit het Westland dat sinds februari 2018 bij mij zit. Het kind vindt het fijn om cognitief te worden uitgedaagd en houdt ervan om te spelen met andere kinderen die ook cognitief wat meer willen worden uitgedaagd.

Thuiszitter nr. vijf: een kind uit het Westland dat houdt van gamen, en buiten spelen en grapjes maken. Gelukkig vindt hij leren ook prima als het maar op een bepaalde manier wordt aangeboden.